کد مطلب:32683
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:29
چرا بخشش و رحمت گسترده و بي پايان خداوند ، شامل حال برخي از گناه كاران مانند مشركان نمي باشد؟
بي ترديد رحمت خداوند ، بي كران و دربرگيرنده هر چيزي و هر كسي است . در دعاي كميل مي خوانيم :
« اللهم اني اسالك برحمتك التي وسعت كل شئ » ؛
بر اين اساس تمامي موجودات مشمول رحمت عام خداوند هستند . امّا برخي عنايات و بخشش هاي خداوند خاصّ مي باشد و مشمول كساني مي شود كه خود را به گناه و عصيان نيالانيد . بنابراين ، چه بسا افرادي خود را در معرض اين رحمت قرار ندهند . مثل اين كه ما مي دانيم : آب تشنگي هر تشنه اي را مي زدايد ، حال اگر انسان تشنه اي از نوشيدن آب امتناع ورزيد ، حق ندارد بگويد :
چرا آب از من رفع تشنگي نكرد؟
و هرگز چنين حادثه اي به معناي نفي و نقض آن سخن نيست .
به تعبير دقيق تر : در بي كرانگي رحمت و بخشش خداوند ، نقصي نيست و « فاعليّت فاعل » كامل است ، ليكن ؛ نقص در « قابل » وجود دارد . يعني برخي افراد با اعمال پست و ننگين خويش مانعي در برابر وزش نسيم رحمت الهي به سوي خويش ، ايجاد كرده اند . و بدين سان ، خود را از اين شايستگي محروم ساخته اند .
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.